Het KMSV-Fonds publiceert in samenwerking met de Militaire Ruitersport- vereniging 'Te Paard!' (MRV) unieke foto's over de samengestelde wedstrijd (eventing, vroeger ook military) op de Xe Olympische Spelen van 1932 in Los Angeles, 85 jaar geleden.
Hier wonnen de Nederlandse ruiters, allen lid van de KMSV (de voorloper van het KMSV-Fonds en de MRV), goud en zilver: goud voor Eerste luitenant der Huzaren Charles Pahud de Mortanges met Marcroix; zilver voor idem alsmede Eerste luitenant der Huzaren Karel Schummelketel met Duiveltje en Reserve Kapitein der Artillerie jhr Aernout van Lennep met Henk in teamverband.
Dit nadat de Nederlandse militairen ook al vier maal goud en een maal zilver in de military hadden gewonnen op de VIIIe Olympische Spelen van 1924 in Parijs (klik hier) en de IXe Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam (klik hier).
Klik hier voor recent herontdekte beelden uit augustus 1932, hier voor het Olympisch diploma van luitenant Pahud en hier voor meer beelden van het winnende team met hun paarden.
Citaat uit het boek 'Man en Paard - het ruiterlijke leven van Charles Pahud de Mortanges' van J.P.A. van Ballegoijen de Jong: 'De grote afstand was er de oorzaak van dat de Nederlandse delegatie slechts uit 24 deelnemers bestond (tegenover 300 in Amsterdam). Voor de ruitersport was het vervoer van de paarden het grootste obstakel. Ruiterequipes uit andere landen waren maanden tevoren naar Californië gereisd om daar paarden te kopen en te trainen. Eén ding stond voor Pahud vast: Marcroix moest mee, het prachtige paard was in absolute topvorm.
Op het schip dat de Nederlandse Olympiërs naar Amerika's westkust bracht, liet hij een afstapplankier aanbrengen, een ingenieus en toch simpel tapis-roulant, waarop de paarden enkele malen per dag hun spieren konden losmaken. De dieren doorstonden de lange zeereis met glans en bleven in goede conditie. Bij aankomst stortten de Amerikaanse sportverslaggevers zich op deze novelty, waardoor Pahud én Marcroix meteen de favorieten werden van het Amerikaanse publiek.
Toen hij dan ook in het individuele klassement van de samengestelde ruiterwedstrijd zijn vierde gouden Olympische plak veroverde, was zijn internationale faam voorgoed gevestigd. Bovendien was deze prestatie zó gunstig voor het algemeen klassement, dat de Nederlandse ruiterequipe met de zilveren Olympische medaille uit Los Angeles huiswaarts keerde'.
Met vier gouden medailles staat de latere Luitenant-generaal der Cavalerie en Adjudant-generaal van HM Koningin Juliana Charles Pahud de Mortanges nog altijd bovenaan alle Nederlandse ruiters èn wereldwijd alle eventingruiters sinds paardrijden in 1912 een Olympische discipline werd (klik hier).
Naast de eventingequipe nam ook een Nederlandse militair deel aan de Moderne Vijfkamp (hardlopen, zwemmen, schieten, schermen en het rijden van een cross-country op een geloot paard): Eerste luitenant der Mariniers Willem van Rhijn. Hij werd 16e, waaronder 19e in de cross-country.
Dit is deel 8 uit een serie over de geschiedenis van de militaire ruitersport. Klik op de links hierna voor deel 1 (de Olympische Spelen van 1924 in Parijs), deel 2 (1924-1925), deel 3 (1926), deel 4 (1927), deel 5 (de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam), deel 6 (1928-1929) en deel 7 (1930-1931). Klik hier voor meer informatie over het KMSV-Fonds en de illustere geschiedenis van de militaire ruitersport.
