Vandaag, zondag 16 september 2012, zijn op het Lange Voorhout in Den Haag de standaarden van het Regiment Huzaren van Sytzama en het Regiment Huzaren Prins van Oranje opgelegd en beide cavalerieregimenten ontbonden. De twee standaarden werden op ceremoniële wijze overhandigd aan de Commandant Landstrijdkrachten, Luitenant-generaal Mart de Kruif.
De ontbinding van beide regimenten is het gevolg van drastische bezuinigingen, waardoor meer dan 400 jaar zware cavalerie is beëindigd. Met het verdwijnen van de tanks is een essentieel wapensysteem van de Koninklijke Landmacht verdwenen, waarin tradities en gebruiken uit het bereden tijdperk te paard voortleefden. Het Wapen der Cavalerie bestaat thans alleen uit eenheden voor verkenning en inlichtingen alsmede ceremoniële diensten.
Het Cavalerie Ere-Escorte vervulde een centrale rol bij de publieke ceremonie, samen met het Fanfarekorps KL 'Bereden Wapens', het reünieorkest van het Trompetterkorps der Cavalerie en eenheden van het Joint ISTAR Commando. Het Cavalerie Ere-Escorte trad aan met in totaal 65 ruiters en paarden: de commandogroep, twee pelotons van 25 ruiters en een uitgebreide standaard- groep van tien ruiters, waaronder drie bereden standaarddragers.
De ontbonden regimenten kennen een lange geschiedenis. Zo voert de historie van het Regiment Huzaren van Sytzama terug tot 1577 en die van het Regiment Huzaren Prins van Oranje tot 1668. De vandaag opgelegde standaarden werden in 1820 namens Z.M. Koning Willem I uitgereikt: die van het Regiment Huzaren van Sytzama aan de (toenmalige) Afdeling Kurassiers Nr. 1 in Arnhem, die van het Regiment Huzaren Prins van Oranje aan de Afdeling Kurassiers Nr. 2 in Den Haag.
Het paard speelde oorspronkelijk een cruciale gevechtrsrol binnen deze regimenten. Later ontstond ook de behoefte om met dienstpaarden onderling te wedijveren; zo is in 1886 met de oprichting van de Koninklijke Militaire Sport- vereeniging (een voorganger van de Militaire Ruitersportvereniging 'Te Paard!') de militaire ruitersport ontstaan, waarmee de basis van onze vereniging werd gelegd.
Standaarden en vaandels hadden aanvankelijk een tactisch doel: het aangeven van de plaats van de commandant, het centrum van het gevecht en het aanmoedigen van de troepen. Het tactische gebruik op het gevechtsveld is tegenwoordig niet meer van toepassing, maar ze hebben hun symbolische en traditionele waarde behouden en zijn een symbool van de verbondenheid met het Koninklijk Huis, het vertrouwen dat de regering in de eenheid stelt, en de eer en onderlinge verbondenheid van het regiment.
Het Regiment Huzaren van Boreel heeft de opdracht gekregen om de tradities van beide ontbonden regimenten te bewaren, samen met de tradities van het in 2007 ontbonden Regiment Huzaren Prins Alexander. Dit wordt zichtbaar getoond met drie cravates aan de (in 1820 aan het Regiment Hussaren Nr. 6 in Brussel uitgereikte) standaard van het Regiment Huzaren Van Boreel, met daarop de namen en standaardopschriften van de drie ontbonden regimenten. Het regiment Huzaren van Boreel zal als laatst overgebleven cavalerieregiment invulling geven aan de tradities van de gehele Cavalerie.
